Basia Chmiel i Andrzej Kamiński- WITRAŻE I MUZYKA

Bardzo się cieszę, ze udało mi się nareszcie zrealizowac pomysł wstawienia na bloga niewielkiej na razie ilości zdjęć w postaci pokazu slaydów.
Zdjęcia te zmieniają się na tle muzyki, którą razem z Andrzejem komponujemy. Mam nadzieję, ze Ci się spodoba. Miłych wrażeń...

Witrażowe hobby

"Masz jakiś pomysł? Swiat jest wspaniały i tylko czeka, aby go odkryć. Hobby daje nam cudowną okazję do obudzenia w sobie naturalnych talentów."

"Jeśli dobrze poszukasz, znajdziesz przyjemności, które co rano będą kazały ci wyskakiwać z łóżka." - to dwie inspirujące myśli Sary Ban Brethnach, pod którymi i ja się podpisuję.
Robienie witraży jest właśnie takim rodzajem hobby, które daje mnóstwo radości i to na każdym etapie pracy, a najwięcej na samym końcu, gdy możemy zobaczyć ostateczny efekt.
Mało tego, gdy dzień po dniu, rok po roku patrzymy na świetliste refleksy spływające z dzieła naszych rąk, radość budzi się wciąż na nowo :)

Z witrażykami na targi staroci

Mam za sobą, jak można wywnioskować z tytułu, niedzielne targi staroci, które dwa razy w miesiącu odbywają się w Gliwicach. Było super. Pogoda dopisała

i od samego świtu zalewało nas słońce, a wiadomo, że witraż bardzo go potrzebuje, bo wtedy zaczyna się mienić, błyszczeć i wydaje się jeszcze bardziej atrakcyjny. Na takich targach nie ma stoisk z ziemniakami, kapustą i mięsem. Są za to wszelakiej maści bibeloty, nawet zdarza się wypchane zwierzę (widziałam sowę). Wśród tych prawdziwych wykopalisk rodem z babcinego strychu można czasem

wypatrzeć "prawdziwą antyczną perłę", na przykład piękną porcelanę, albo urodziwy, dobrze zachowany mebel. Innego stoiska z witrażem nie widziałam, rozdawaliśmy zainteresowanym ulotki, a ludzie reagowali na na nas tak bardzo pozytywnie, że wprost byłam aż zdziwiona tą często żywiołową reakcją. Wniosek z tego jest jeden, że w naszej polskiej rzeczywistości zalanej gęsto niewybredną chińszczyzną (czasem i owszem- przydatną), brakuje czegoś takiego jak powszechny dostęp do rzemieślniczych, rękodzielniczych wyrobów, które funkcjonują poza masową produkcją, zawierają w sobie i orginalność, i piękno; które są wdzięczne i niepowtarzalne, i są przedmiotami codziennego użytku, a ich właściciele mogą na codzień z tym pięknem obcować.

Farby witrażowe

Dziś jeszcze trochę o farbach.
Oprócz farb akrylowych dostępne są w sklepach takie farby do malowania na szkle, których się z szyby już zdjąć nie da. Jak coś namalujemy, to na stałe. Ja osobiście do malowania na zimno polecam farby o nazwie Vetro color. Mozna przy ich użyciu osiągnąć naprawdę fantastyczne rezultaty i to niewielkim kosztem. Jest wiele gatunków tego typu farb, więc można coś dla siebie wybrać. Są też takie, które można wypiec na przykład w piekarniku. Po wypieczeniu nasze prace są naprawdę trwałe i odporne na zadrapania. Zapraszam do zabawy....

Zamiast prawdziwego witrażu

Tak sobie dziś pomyślałam, że są osoby, które nie wierzą, ze same mogłyby zrobić prawdziwy witraz. Dla takich osób wcale nie jest to temat stracony. Proponuję, żeby na początek zaopatrzyły sie w farby do szkła. Najpopularniejsze z takich farb to farby akrylowe, które po zaschnięciu można zdjąć z nylonowej koszulki i przełożyć na szklaną powierzchnię, na przykład w drzwiach lub w oknie. Nie musimy od razu kupować wszystkich kolorów. Wystarczy, że postaramy się o kilka podstawowych, bo można je mieszać ze sobą. Trzeba też kupić farbę konturową. Nie jest nawet konieczne posiadanie specjalnych uzdolnień artystycznych. Można poszukać jakiegoś wzoru, który nam się spodoba i podłożyć go pod koszulkę, potem obwieść kontury i poczekać aż wyschną. Na koniec zostanie już tylko wypełnić kontury kolorami, wysuszyć i przenieśc na miejsce przeznaczenia. To taki przedsmak efektu witrażowego i doskonała zabawa. Również dla dzieci.

Wiosna z witrażem

Nareszcie buchnęła wiosna całą siłą.Na drzewach rozwijają się pąki liści i kwiatów. Zazieleniła się trawa
i zakwitły forsycje, bratki, prymulki, fiołki, żąkile, szafirki i wiele innych uroczych roślin. Aż się serce raduje na ten widok fererii barw i bardziej chce się życ.
Przyjemnie też usiąśc i zrobić jakiegoś wiosennego, witrażowego tulipana, do czego Cię bardzo zachęcam.
Nie jest to bardzo trudne, ale wymaga trochę fachowej wiedzy i niewielkiej ilości materiałów.
Ponieważ wiele osób by chciało, a nie wiedzą jak, przymierzam się do urządzenia kursu witrazowego w niezbyt odległej przyszłości. Zobaczymy...niech mi się tylko wszystko poukłada w głowie,
a na razie pozdrawiam słonecznie i wiosennie.

Szkło to niesamowity materiał. Mnie osobiście najbardziej podoba się w zestawieniu z metalem. Zachwyca tym, że jest takie twarde, zimne i wprost sterylne a jednocześnie potrafi obdarowc nas subtelnością połysku, delikatnością prześwitów, klarownością barw, czasem także zatrzymanymi w sobie bąbelkami powietrza. Dysponuje też, jakże często nieoczekiwaną przez nas i zaskakującą, mocą zmiany charakteru i klimatu pomieszczeń, gdzie bywa użyte w witrażu. Poprzez grę świateł, różną w różnych porach dnia i zależną od pogody jaka jest na zewnątrz, ukazuje ich nowe nieznane oblicze na prawdziwie magiczny sposób.